Russisch roulette (Bali-style)

De 2e dag op Bali begon net zoals de eerste. Jawel, de man met de hamer stond mij buiten m'n kamer op te wachten. Nog ietwat slaperig strompel ik naar 1 van de restaurants die het hotel bezit om hier samen met de oudjes te genieten van het Balinese voer. Tussen de Amerikaanse pannenkoeken en het gebakken ei door verzoekt opa mij vriendelijk de score bij te werken. Oma schijnt het namelijk voor elkaar te hebben gekregen om over het badkamerdrempeltje te pleuren. 3 - 0 voor de zwaartekracht. Na dit verlichtende gesprek begeeft oma zich uiterst langzaam terug naar bed en besloten de eigenaar van de credit card en ik om Bali te verkennen. Indien je besluit dit te doen, doe je automatisch mee met Russisch roulette (indo-style). Dit speel je op de volgende manier (succes niet gegarandeerd): stel jezelf op aan de rand van de straat. Zoek een gaatje in de eindeloze stroom brommers en eeuwig toeterende taxi's en ren daar als een complete zot doorheen, al de op je af crossende brommers, scooters en taxi's ontwijkend. Dit ziet er ongeveer zo uit:

*REN SPRING SPRING DUIK SPRING REN SPRINT DUIK UITPUFFEN*.

Met een beetje geluk haal je de overkant om tot de conclusie te komen dat je je vergist hebt en weer terug kunt.

*REN SPRING SPRING DUIK SPRING REN SPRINT DUIK UITPUFFEN*

Afijn, de alternatieve versie gaat zo: loop een willekeurig straatje met verkopers binnen en zoek oogcontact. Dit is het makkelijkste deel. Het moeilijke deel komt zodra je probeert weg te lopen of geen interesse toont. Ze lopen je allemaal achterna MET koopwaar. Over het algemeen kleding van billabong of flesopeners welke een opvallende gelijkenis vertonen met het mannelijk geslachtsorgaan in de 'happy' stand. Hoe dan ook, dit klinkt ongeveer zo:

*GOODAFTERNOON!! HOW ARE YOU MY FRIEND? HIGH FIVE! WHERE YOU FROM? YOU WANT BILLABONG T SHIRT? YOU HAVE UGLY SUNGLASSES I HAVE BETTER FOR YOU, SPECIAL PRICE*

En dat de hele dag door dus. Het heeft ook geen zin hun argumenten te weerleggen want ze noemen hetzelfde argument nogmaals met de toevoeging van de 2 woorden "very cheap".

Maargoed, wij lopen over het strand

*Billabong shirt sir?*
(kudde verkopers achter ons aan)

zoekend naar een bonafide keet om iets te drinken.

*Hey! How are you my friend?*

Uiteindelijk spotten we een pizza hut...aan de overkant.

*REN SPRING SPRING DUIK SPRING REN SPRINT DUIK UITPUFFEN*

Bij de pizzahut vullen we ons vochtpeil aan om daarna verder te lopen.

*Sir I have porn for you. Special price!*

(op bezit van porno staat een gevangenisstraf)

*Or you like marihuana?*

(op drugs zelfs de doodstraf)

Hoe dan ook, we steken met enige moeite over naar het hotel

*REN SPRING SPRING DUIK SPRING REN SPRINT DUIK UITPUFFEN*

Waar we lunchen en genieten van het zwembad. 's Avonds genoten we van een diner buffet. Ze hadden verschrikkelijk veel dingen waarin opvallend veel sambal vertegenwoordigd was. Ze hadden sambal met kip, sambal met groente, sambal met vis en natuurlijk sambal met sambal waarop je desgewenst een op sambal gebasseerd sausje kon krijgen. Uiteraard stonden op tafel nog een flesje tabasco en een onschuldig vaatje peper. Onnodig te vermelden dat de volgende dag 6 man intensive care nodig hadden toen ik naar het toilet ging. Ik dacht zelfs even een brandalarm gehoord te hebben. Tot slot mochten wij na het diner het Balinese nieuwjaar meemaken. Dit vieren ze door de geesten te verjagen...met een megafoon...tot 2 uur 's nachts. Heerlijk he die jetlag waarbij je om 10 uur al naar bed wil?

Zoals het klokje thuis tikt, zo tikt het hier 7 uur later.

Aangekomen in Hong Kong valt ons op hoeveel chinezen hier rondlopen en allemaal bami-vretend. Nadat we geld gewisseld en de caffeine vooraden aangevuld hadden, begon het wachten op de aansluiting naar Denpasar - Bali. In het vliegtuig naar bovengenoemd Walhalla begon het slaapgebrek ons redelijk op te breken. "Goodmolning, Sil. We have bleakfast fol you". En dat om 3 uur 's nachts. Rot op met je rijst. Afijn, knikkebollend staan we in Bali bijna een uur te wachten op ons visum, welke wij met een brede glimlach in onze paspoorten geramd krijgen. We hadden de koffers nog niet in ons bezit of de zwaartekracht pleegde een aanslag op oma haar leven. Hun vete is namelijk nog steeds niet uitgevochten en dat zal, vrees ik, ook nooit gebeuren. Ze viel om tegen de bagageband en haalde hierbij d'r halve onderbeen open. 1 - 0 voor de zwaartekracht. Enig plakgebeuren hield het bloed op zijn plaats en ontdaan door al dit geweld, bloed en de monsterlijk zware koffers lieten de douanebeambten ons, angstig om zich heen kijkend, doorlopen. Eenmaal buitengekomen kwamen we 2 bekenden tegen: de man met de hamer en zwaartekracht. Eerstgenoemde gaf ons een formidabele slag in het gezicht met zijn hamer van 32 graden en 92% luchtvochtigheid. De tweede besloot van de ontstane verwarring gebruik te maken om nogmaals tot last te zijn: 2 - 0. Oma plat, opa draait zich om met een gezicht van "niet weer" en ik maak vlijtig aantekeningen. Een rit van 15 minuten bracht ons naar ons hotel (paleis) Ramayana. Het kostte me 2 uur om mijn ogen in m'n kassen terug te krijgen. Stel jezelf voor: een prachtig eiland met hoge, groene palmen, bloemetjes, fonteinen, 200 slaven, alles gebouwd in de indonesische stijl en met 2 heerlijke zwembaden. Nu komt het mooiste, ik ben er en jij niet. Nou heb ik mijn ogen er weer inzitten, maar mijn neus durf ik niet meer te laten zien. Dit omdat, toen ik de straat overstak, ik meteen 4 vrouwen aan me geplakt had. Een gaf me een manicure, 1 een pedicure, een hing kralen in m'n haar en de 4e viel opa, die dit gebeuren vlijtig op de gevoelige plaat zette, lastig. Nog voordat ik kon zeggen "No money" waren ze klaar en had ik al schulden opgebouwd. 's avonds liet Oma zich hechten, wij gingen aan het bier en na het, ZALIGE, eten rolde ik voldaan en aan het eind van m'n latijn m'n bedje in.